น้าหยอง ชายวัยประมาณห้าสิบต้นๆ แกชอบนุ่งโสร่งลายตารางหมากรุกหลากสี บางวันก็สีเขียวสลับเหลือง บางวันก็สีแดงสลับขาว แกชอบสวมเสื้อแขนยาวสีดำ และคาดเศษผ้าสีเหลืองคล้ายจีวรพระที่เอวทับโสร่งของแกอีกที เกือบทุกๆวัน เวลาประมาณสองทุ่มถึงสามทุ่ม แกจะมาใช้ Internet ที่นี่เป็นประจำทุกวัน โดยแกจะวางเงิน 20 บาทที่โต๊ะของฉันก่อนเริ่มใช้งานแล้วพูดว่า ....”วันนี้ขอเข้าไปดูหน่อยว่าโลกมนุษย์เขาไปถึงไหนกันแล้ว...” 

ทุกวันสิ่งที่แกเข้าไปดูในโลก Online มีอยู่ไม่กี่อย่าง เท่าที่ฉันสังเกตดูก็มี Google Earth และ เวปไซต์เกี่ยวกับพระไตรปิฏกออนไลน์ บ่อยครั้งระหว่างที่แกอ่านข้อมูลต่างๆในเวปไซต์ แกก็จะพูดพึมพำคนเดียวหรือไม่ก็หัวเราะหึๆ เบาๆ ในลำคอ โดยเฉพาะตอนที่แกย่อ-ขยาย แผนที่ใน Google Earth แกจะชอบใจ และหัวเราะดังเป็นพิเศษ แกจะใช้เวลาในการเล่น Internet แต่ละครั้งไม่เกินครั้งละ 30 นาที พอเสร็จแล้ว แกก็จะยิ้มและหัวเราะในลำคอ ก่อนจะหันมาพูดกับฉันด้วยประโยคแปลกๆ ซ้ำๆ เกือบทุกครั้งก่อนที่จะเดินออกจากร้านไป…

<center>![53296CDA-5282-49A9-A0CA-B45CE017B2A0.jpeg](https://steemitimages.com/DQmcrKcLfBy1mbJshqMEbxrLaH8tRYFf3Lvw3vPDdn4CN4c/53296CDA-5282-49A9-A0CA-B45CE017B2A0.jpeg)</center><center><i>ภาพจากสมุดภาพไตรภูมิพระร่วงฉบับหลวง สมัยกรุงธนบุรี</i></center>

ประโยคที่แกพูดกับฉันบ่อยๆ ก็เช่น.....
“...ถ้าโลกมนุษย์มีแบบนี้ก็คงจะดีนะผมว่า...” หรือไม่ก็
“…กรุงโรมกับสำนักวาติกันตอนนี้น่าเป็นห่วงมาก...ไม่รู้ว่าอีกสิบปีต่อไปโลกมนุษย์จะเป็นยังไง...” 
“....โอ้โห จักรกลเดี๋ยวนี้ซับซ้อน เชื่อมต่อสัญญาณ สื่อสารกันต้องผ่านหลายภาษา...สมัยนี้โลกมนุษย์เขาก็พัฒนาตามกันทันเร็วดีนะ...” 

เนื่องจากจินตนาการน้าหยองแกลึกล้ำ ก้าวหน้ามาก จนฉันไม่สามารถแสดงความเห็นหรือตอบคำถามอะไรแกได้เลย ทุกวันฉันจีงได้แค่ยิ้มแล้วตอบว่า “..ค่ะ..ค่ะ..ค่ะ” ล่าสุดวันนี้น้าหยองมาแปลก แกมาแต่เช้าพร้อมอุปกรณ์สำหรับเก็บเศษเหรียญและโลหะในน้ำ ซึ่งฉันก็เพิ่งจะทราบว่าแกทำอาชีพนี้ โดยการเก็บเศษเหรียญและโลหะตามชายหาดไปขาย อาจจะไม่ได้มากมายนัก แต่ก็พอทำเงินเลี้ยงชีพต่อวันได้ แกพูดกับฉันว่า “...เดี๋ยววันนี้ขอลงไปดูที่โลกมนุษย์ตอนเช้าสักครึ่งชั่วโมงก่อนว่าเป็นยังไง เสร็จแล้วไปทำงาน เดี๋ยวเย็นๆมาใหม่…”  วางเงิน 20 บาท แล้วแกก็เริ่มใช้คอมพิวเตอร์...

เช้านี้ที่นี่ลมแรงจัด ทำให้สัญญาณ Internet ไม่ค่อยดีนัก ขาดๆ หายๆ พอครบครึ่งชั่วโมง น้าหยองแกก็หยุดเล่น เตรียมตัวจะลุกออกไป ท่าทางแกหงุดหงิดเล็กน้อย แกไม่ลืมที่จะหันมาพูดและถามคำถามกับฉัน… 

“..วันนี้เน็ทช้ามากเลย...ผมสื่อสารกับจักรกลไม่ได้เลย....น้องไปทะเลาะกับ Hacker ที่ไหนมาหรือเปล่า สัญญาณเน็ทโดน Block หมดเลย...” เอาล่ะสิโดนถามแบบนี้ ไม่ตอบคงไม่ได้ เดี๋ยวจะหาว่าเราอันธพาลชอบทะเลาะกับใครไปทั่ว...ฉันยิ้มและใช้ความคิดอยู่ประมาณครึ่งนาที ก่อนตอบแกออกไปว่า “…หนูเปล่าค่ะ...เช้านี้มีแต่พระพายเท่านั้นแหละค่ะที่ทะเลาะกับท่าน TOT ..” น้าหยองแกพยักหน้าก่อนพูดว่า...”…ก็ว่าแล้ว...แต่หวังว่างานนี้คงจะไม่บานปลายนะ...ไม่งั้นโลกมนุษย์แย่แน่...” 

<center>![222DCAE7-E930-43C5-B57D-2BADFCD1D82E.jpeg](https://steemitimages.com/DQmUiM4iq2XfHKLFii5MtA5MsazCQGuvo4azkymAWAFm5or/222DCAE7-E930-43C5-B57D-2BADFCD1D82E.jpeg)</center>

วันนี้มาแบบสายคลายเครียด…เช้าๆเจออะไรแบบนี้บ้าง…มันก็ทำให้อารมณ์ดีไปอีกแบบ…ว่าไหมคะ...???

<i>“มอบแด่…น้าหยอง” </i>
<i>บันทึกไว้ เมื่อ 9 กุมภาพันธ์ 2557</i>
@bbkastro

Photo saved from :
https://sites.google.com/site/rannichanrakthex/tirphumi-phrarwng-txn-mnu-ss-phumi-1/khunkha-khxng-hnangsux
http://www.riskmanagementmonitor.com/no-storms-but-more-losses-for-florida-insurers/