![t5n9axz4v5.jpg](https://img.esteem.ws/t5n9axz4v5.jpg)
သူ႔ဆိုင္ကယ္ ေမာင္းလာရင္း လမ္းမွာ ထိုးရပ္သြားလို႔တဲ့။ ရံုးကေန အိမ္ကို ျပန္ေနတဲ့ လမ္းမွာေပါ့။ အနီးနားက ၀ပ္ေရွာ့ တခုမွာ ၀င္စစ္ၾကည့္ေတာ့ မီးေပ်ာက္သြားတာ ၀ါယာရိန္း စစ္ၾကည့္မွ ရမည္ ဆို၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အမက က်ေနာ့္ကို ph ဆက္ျခင္း ျဖစ္၏။ က်ေနာ့္မွာက ခုထိ ထမင္းေတာင္ မစားရေသး။ ၀က္စတူး ထမင္းေပါင္းေလး မွာထားတုန္း ရွိေသး၏။ သို႔ႏွင့္ ၀ပ္ေရွာ့လုပ္သည့္ အသိ သူငယ္ခ်င္းကို အကူအညီ ေတာင္းရ၏။ ခဏေနမွ က်ေနာ္ လိုက္လာမည္ဆိုၿပီး အမကို ျပန္ေျပာထားလိုက္ၿပီး ထမင္းစား၏။ မစားလို႔က မရ ညေန (၄) နာရီပင္ ထိုးေတာ့မည္။ ဗိုက္လည္း အေတာ္ေလး ဆာေနၿပီ ျဖစ္၏။

ထမင္းစားေနရင္း ကုန္ခါနီးေလာက္မွာ အမကို ph ေခၚၾကည့္၏။ ၀ါယာရိန္း ဆိုင္ ေရာက္ေနၿပီ ဆို၏။ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းက ၀ါယာရိန္း ဆိုင္ ပို႔ေပးခဲ့သည္ ဆို၏။ ထို ၀ါယာရိန္း ဆိုင္ကလည္း က်ေနာ္လုပ္ေနၾက ျပင္ေနၾက ဆိုင္ ျဖစ္၏။ အသိ ဆိုင္ ျဖစ္၏။ စားေနသည့္ ထမင္းကို ျမန္ျမန္ လက္စ သတ္ၿပီး ၀ါယာရိန္း ဆိုင္သို႔ လိုက္သြား၏။ ဆိုင္ကယ္က မရေသးေပ။ CPI ဆိုလား IP ဆိုလား ေလာင္သြားသည္ ဆို၏။ original က (၆) ေသာင္းေက်ာ္၊ (၈) ေသာင္းနီးပါး ေပးရသည္ ဆို၏။ သူတို္႔ကေတာ့ အသစ္ကို အားမေပးေပ။ original အသစ္ ဆိုေပမယ့္လည္း ခဏေလးႏွင့္ ျပန္ပ်က္တတ္သျဖင့္ ထြင္ၿပီးးေတာ့သာ ထည့္ရန္ အၾကံေပး၏။

သူတို႔ ထြင္ေပးလို႔ ရေၾကာင္း (၂) ေသာင္းေက်ာ္ေလာက္သာ ၾကမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာ၏။ ေလာေလာဆယ္ ေမာင္းျပန္သြားလို႔ ရေအာင္ သူတို႔ထံမွာ ရွိသည့္ အေဟာင္း အေကာင္းႏွင့္ ခဏ အစားထိုး ထည့္ေပးလိုက္မည္။ ေနာက္ရက္မွ လာျပန္လုပ္ဖို႔ ေျပာ၏။ အခ်ိန္ကလည္း (၅) နာရီ ထိုးခါနီးၿပီးကိုး။ က်ေနာ္လည္း အဆင္ေျပသလို လုပ္ပါဆိုၿပီး ေျပာဆိုကာ ေစာင့္ေပးေန၏။ (၅) နာရီမွာ တူေလးကို ႀကိဳရမည္ ျဖစ္သျဖင့္ အမကို က်ေနာ့္ ဆိုင္ကယ္ စီးသြားၿပီး တူေလးကို ႀကိဳကာ အိမ္ျပန္လိုက္ဖို႔ ေျပာလိုက္၏။ ဆိုင္မွာ က်ေနာ္က ဆက္ေစာင့္ေပးေနမည္ေပါ့။



ဆိုင္ကယ္ ရသြားလွ်င္ စီးၿပီး ျပန္လာခဲ့မယ္ေပါ့။ အမ ျပန္သြား၏။ သူ႔ ဆိုင္ကယ္ကို ဆက္လုပ္ေပးေန၏။ သို႔ေပမယ့္ မရေနေပ။ သူတို႔ ထံမွာ ရွိသည့္ ပစၥည္းႏွင့္ စမ္းေပးေသာ္လည္း မရေနေပ။ (၅) နာရီလည္း ခြဲေတာ့မည္ ျဖစ္၏။ သူတုိ႔ဆိုင္က (၅) နာရီ ပိတ္ေနၾက ျဖစ္၏။ ယခု က်ေနာ့္ အမ ဆိုင္ကယ္ကို တမင္လုပ္ေပးေနျခင္း ျဖစ္၏။ ဘယ္လိုမွ လုပ္မရသည့္ အဆံုး ဆုိင္ကယ္ထားခဲ့လို္က္ဖို႔ ေျပာ၏။ မနက္ျဖန္မွ ဆက္လုပ္ေတာ့မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာ၏။ သူတုိ႔လည္း ဆိုင္ကယ္ကို ဆိုင္ထဲမွာ ထည့္သိမ္း ဆိုင္ပိတ္ၿပီး ျပန္သြားၾက၏။ 

က်ေနာ္လည္း အမကို က်ေနာ့္အား လာႀကိဳရန္ ph ဆက္ၿပီး ေခၚရေတာ့၏။ အမကလည္း ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ ေရာက္မလာေပ။ က်ေနာ့္မွာ ဆုိင္ေရွ႕မွာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ရပ္ေစာင့္ေနရ၏။ ညေန Futsal ခ်ိန္းပြဲ ရွိပါသည္ဆိုမွ လူက ရပ္ေစာင့္ရတာ ၾကာလာေတာ့ ေညာင္းလာ၏။ ေၾသာ္ ငါ့မွလည္း ျဖစ္လိုက္ရင္ ဒီအတိုင္း ခ်ည္းပါပဲ လားဆိုၿပီး ေရရြတ္ေနမိ၏။ အမမ်ား ေရာက္လာေတာ့မလားဆိုၿပီး လမ္းမဖက္ကို ေမွ်ာ္ေငးၿပီး ၾကည့္ေနမိေတာ့၏။

# **Don Jaun**
**MSC 31**