🙏สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาว​ steemit​ ที่น่ารักทุกท่าน

ครบ​ 1​ เดือนกับการเป็นสมาชิก​ steemit​ เย้​ !!!....😆

เนื่องจากวันหยุดสัปดาห์นี้แพลนไว้ว่าจะไม่ออกต่างจังหวัด​ วันนี้เลยตื่นสายเพราะอากาศดีเหลือเกิน​ ครึ้มฝนแต่เช้่​า​ ลมพัดเย็นสบาย​ ภาระกิจแจ๋วเริ่มเอาตอนจะสิบโมงแล้วค่ะ​ ในขณะที่เก็บกวาดบ้าน​ ก็ไปเจอหนังสือรุ่นเก่าเก็บ


ย้อนไปเมื่อ​ปี​ 2539​ หรือ​ 21​ ปีที่แล้ว​ ต้องย้ายโรงเรียน​ ไปเรียนม.ปลายที่จ.ปัตตานี​ การใช้ชีวิตที่ต้องอยู่ไกลบ้าน​ ที่ที่ไม่มีญาติพี่น้อง​ มีคนรู้จักแค่​ 2​ คนคือเพื่อนสมัยเรียนปฐมซึ่งเธอมาเรียนที่นี่ตั้งแต่​ ม.ต้น​ และอีกคนคือรุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่า... ในเมื่อเราเป็นผู้ตัดสินใจเลือกจะเรียนต่อที่นี่เองก็ต้องไปต่อให้ได้​ ดูเหมือนจะไม่ใช่เรื่องง่ายเลย​ 



 ![image](https://img.esteem.ws/s24jq4ubtb.jpg)




จุ๋มต้องมาอยู่หอพัก​หญิง ซึ่งเป็นหอพักเอกชนอยู่หน้าโรงเรียน​ ใน​ 1​ ห้องอยู่กัน​ 2​ คน​ โดยทางหอจะหารูมเมทให้เองในกรณีที่เรามาคนเดียว​ คราวนี้ก็ต้องลุ้นว่าเค้าคือใครหนอ.. เค้ามาจากไหน???.. 

เข้าหอพัก​ 1​ วันก่อนเปิดเรียน​ รู้สึกตื่นเต้นมาก เหตุการณ์ตอนนั้นยังจำได้ดี​ เปิดประตูห้องเข้าไปก็เจอ​ เด็กผู้หญิง​ 3​ คน​ พูดคุยหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน​ เราก็ยิ้มทัก​ และเกิดคำถามในใจ... คนไหนคือรูมเมทของฉ้าน... ต้องเป็นคนที่กำลังจัดของแน่ๆเลย​ สาวน้อยร่างสูงเธอยิ้มทักทายและชวนคุยด้วยพร้อมแนะนำตัวเอง​และเพื่อนๆของเธออีก​ 2​ คน... รูมเมทก็เป็นเด็กใหม่เหมือนกับเราแถมเรียนห้องเดียวกันด้วยย... คือดีสุดๆ​ ค่อยใจชื้นขึ้นมาหน่อย​.. 




 ![image](https://img.esteem.ws/50s4lia8ms.jpg)





ที่นี่เค้ามีรับน้องหอด้วยจ้าาาา.. เด็กใหม่เยอะเลย การรับน้องหอไม่โหด​ แบบน่ารักๆสบาย​ๆ เน้นให้ทุกคนได้ทำความรู้จักกันมากกว่า​ เพราะเราอยู่หอเดียวกันก็เหมือนร่วมอยู่ชายคาบ้านหลังเดียวกันนั่นแหละ​ เพียงแต่บ้านหลังนี้ใหญ่เบอเริ่มมีสมาชิกเป็นร้อยเท่านั้นเอง​ 555😅​😅​ื

ที่นี่ห้องน้ำรวมค่ะ​ คือห้องนอนจะเป็นห้องเล็กๆ​ เตียง​ 2​ ชั้น​ มีตู้เสื้อผ้าและโต๊ะเขียนหนังสือแยกกันคนละชุด​ แค่นั้นเอง​ อยู่หอก็ต้องช่วยเหลือดูแลตัวเองทุกอย่าง​ ก็ถือเป็นสิ่งที่ดีนะคะ​ ทำให้เราโตขึ้น​ ตัดสินใจอะไรได้ด้วยตัวเอง​ แก้ปัญหาด้วยตัวเอง​ 

ช่วงแรกๆคิดถึงบ้านมา​ก.. มากๆเลยค่ะ​ ต้องรอปิดเทอมจึงจะได้กลับบ้านสักครั้ง​ ก็ใช้วิธีโทรหาค่ะ​ สมัยนั้น​ 21​ ปีที่แล้วเด็กวัย​ ​15​ ปี​ ยังไม่มีหรอกค่ะโทรศัพย์มือถือ​ ก็หยอดเหรียญโทรฯตู้บ้างหรือใช้บริการที่เค้ามาตั้งโต๊ะบ้าง​ คิดเป็นนาทีจะถูกกว่า​ บางวันรอคิวยาวเลยค่ะ

พอเริ่มปรับตัวได้การใช้ชีวิตเด็กหอก็สนุกดีค่ะ​ หอพักที่จุ๋มอยู่ตลอดเวลา​ 3​ ปี​ที่เรียนม.ปลาย​ ให้ประสบการณ์ที่ดีเยอะเลยค่ะ​ พอถึงวันสุดท้ายที่ต้องย้ายกลับก็ใจหายเลยค่ะ​ 

สำหรับโพสนี้ขอจบแต่เพียงแค่นี้ก่อนนะคะ​ เจอกันใหม่โพสหน้าค่า​ 

🙏ขอบคุณเพื่อนๆที่เข้ามาติดตาม​ คอมเมนท์​ และอัพโหวต​ให้กันนะคะ​ ขอบคุณมากๆค่ะ