မိဘဆုိတာ သားသမီးေတြရဲ႕ လက္ဦးဆရာျဖစ္သလုိ<br>
အနာဂတ္ ပန္းတုိင္အတြက္ အလင္းျပေပးတဲ့<br>
မီး႐ူးတန္ေဆာင္ပါ။<br>
<br>
မိဘတုိင္းက သားသမီးေတြကုိ ခ်စ္ၾကတာခ်ည္းပါပဲ<br>
ဒါေပမယ့္ ခ်စ္ပုံခ်စ္နည္းေတာ့ ကြာျခားပါတယ္<br>
မိဘက သားသမီးကုိ တကယ္ခ်စ္ရင္ အိပ္တဲ့အခ်ိန္ေရာက္မွ<br>
ခုိးနမ္းပါဆုိတဲ့ စကားအရ ခ်စ္တာကုိသိသာေအာင္<br>
မျပမိဖုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္။<br>
<br>
ကေလးတစ္ေယာက္ ငုိေနတုိင္းမုန္႔ေကြၽးရတာက<br>
နည္းလမ္းမဟုတ္ပါဘူး။ ဖေယာင္းနဲ႔တူတဲ့ အျဖဴ ထည္ကေလးေတြကုိ<br>
မိဘေတြက ပညာသားပါပါ ကုိင္တြယ္တတ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။<br>
<br>
တစ္ခ်ဳိ့ေသာ မိဘေတြက သားသမီးျဖစ္ခ်င္တာေတြခ်ည္းပဲ<br>
လုိက္ေလ်ာကာ အတၱေတြကုိ ေမြးျမဴ ေပးတတ္ၾကတယ္<br>
ပူဆာတုိင္းရေနေတာ့ အတုိင္းအတာကုိ ကေလးက<br>
မဆုံးျဖတ္ႏူိင္ဘဲ လုိတာမရတဲ့အခါ စိတ္ဆုိးစိတ္ေကာက္ျခင္း<br>
အရြဲ႔တုိက္ျခင္း ၊ လူအမ်ားေ႐ွ႕မွာ မိဘကုိ အ႐ွက္ခြဲျခင္းစေသာ<br>
အကုသိုလ္​ အထုပ္ႀကီးကုိ မိဘေတြက သားသမီးေတြကုိ<br>
လက္ေဆာင္ေပးမွန္းမသိ ေပးလာမိတတ္ၾကတယ္။<br>
<br>
တစ္ခ်ဳိ့ေသာမိဘေတြကေတာ့ ငါက မိဘပဲ ငါ လုပ္တာမွန္တယ္<br>
ငါေျပာသလုိလုပ္ ငါေကြၽးတာစား ငါ ထားရာေန စေသာ<br>
တစ္ဖက္ေစာင္းနင္း ငါ အတၱကုိ လက္ကုိင္ထားတတ္ၾကတယ္<br>
သားသမီးေတြ အရြယ္ေရာက္လာတာ့ အသိပညာျမင့္မားလာသေလာက္<br>
အရင္ကဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ျခယ္မူွေတြက တြန္းကန္အားျဖစ္လာပီး<br>
ေနာက္ဆုံး မိဘကုိ ေျခရာတုိင္းလာတဲ့အဆင့္ထိ လူၾကားလုိ႔ မေကာင္းေအာင္ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။<br>
<br>
တစ္ခ်ဳိ့ေသာမိဘေတြကေတာ့ သားသမီးေတြကုိ အရမ္းခ်စ္ေတာ့<br>
မခုိင္းရက္ မ႐ုိက္ရက္ပဲ ဖူးဖူးမူွတ္ထားတာၾကာလာေတာ့<br>
ဖြဲတစ္ဆုပ္ေတာင္ မသယ္ခဲ့ဖူးသူက ဆန္တစ္အိတ္ကုိ<br>
မသယ္ႏူိင္တဲ့ ေအာက္သက္မေက် ဟုိမေရာက္ဒီမေရာက္<br>
အႏွစ္မ႐ွိတဲ့ လူေတြျဖစ္လာတတ္တယ္။<br>
အဲ့လုိနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ပီး ကုိယ့္ဘဝကုိ ကုိယ္႐ုန္းကန္ရတဲ့အခါမွာ<br>
မလုပ္တတ္မကုိင္တတ္ ေအာက္သက္မေက်ခဲ့တာေတြက<br>
​ေယာကၡမ /ထီး ၊ လင္ ၊ မယား ေတြရဲ႕ တံေတြးကြက္မွာ<br>
ကုိယ့္သားသမီးရဲ႕ တန္ဖုိးနဲ႔ဂုဏ္သိကၡာေတြ ရက္ရက္စက္စက္<br>
နင္းေျခခံရေတာ့တာေပါ့။<br>
<br>
ေျခေမႊးမီးမေလာင္ လက္ေမႊးမီးမေလာင္ လက္ဖဝါးမွာ<br>
အသားမာမတက္ခဲ့ရတဲ့ ကုိယ့္သားသမီးက ေလာကဓံလူွိင္းတံပုိးၾကားမွာ<br>
ေခါင္းေဖာ္ႏူိင္ဖုိ႔ေနေနသာသာ အသက္႐ွင္ဖုိ႔ေတာင္<br>
မနည္း႐ုန္းကန္ေနရေတာ့တာေပါ့<br>
ဒါကလည္း မိဘက သားသမီးေတြကုိ ခ်စ္တာမဟုတ္ဘဲ<br>
&quot;နစ္&quot;ခဲ့မိသလုိျဖစ္ခဲ့တာေတြလုိ႔ ေျပာရမွာပါပဲ။<br>
<br>
မိဘက သားသမီးအေပၚ မခ်စ္တတ္ခဲ့မူႏွင့္ပတ္သက္၍<br>
ၾကားဖူးတဲ့ ပုံျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ေျပာျပခ်င္ပါတယ္......<br>
<br>
တစ္ခါတုန္းက.....<br>
သားအမိႏွစ္ေယာက္႐ွိတယ္<br>
သားျဖစ္သူက ေက်ာင္းတက္ရင္း ခဲတံ ခဲဖ်က္ေတြေကာက္ရတယ္ဆုိပီး<br>
အေမျဖစ္သူကုိ ေျပာျပတာေပါ့။<br>
အေမျဖစ္သူက ေကာက္ရတဲ့ပစၥည္းပဲ ဆုိပီး သားျဖစ္သူကုိ<br>
ပုိင္႐ွင္ကုိ ႐ွာပီးမေပးခုိင္းဘဲ သေဘာက်သလုိ လက္ခံသလုိ<br>
ေနခဲ့တာေပါ့။<br>
<br>
ဒီလုိနဲ႔ သားျဖစ္သူက မၾကာမၾကာ ေက်ာင္းကအျပန္ဆုိရင္<br>
စာအုပ္ ေပတံ ခဲတံေတြ ေကာက္ရတယ္ဆုိပီး အိမ္ကုိယူလာပီး<br>
အေမျဖစ္သူကုိ ႂကြားတာေပါ့<br>
အေမကလည္း တျပဳံးျပဳံးနဲ႔ လက္ခံထားသလုိျဖစ္ေနတာေပါ့<br>
<br>
အတန္းေတြႀကီးလာၿပီး အရြယ္ေရာက္လာေတာ့<br>
အရင္အတုိင္းပဲ စာအုပ္ခဲတံေတြအျပင္ ပုိက္ဆံေတြပါ<br>
ေကာက္ရတယ္ဆုိပီး အေမကုိ ျပတာေပါ့။<br>
အဲ့ဒီအခ်ိန္အထိလည္း အေမက သူ႔သားက ကံေကာင္းလုိက္တာဆုိပီး<br>
ေက်နပ္အားရဂုဏ္ယူေနတာေပါ့။<br>
<br>
ဒီလုိနဲ႔ ေကာင္ေလးက သူခုိးႀကီးျဖစ္လာခဲ့တယ္<br>
မိခင္ျဖစ္သူက အရင္လုိေကာက္ရတာပဲဆုိပီး သားကုိ<br>
မဆုံးမတဲ့အျပင္ သူခုိးလက္ခံ ေျမႇာက္ေပးသလုိျဖစ္ေနေတာ့တာေပါ့။<br>
<br>
တစ္ေန႔မွာ ရဲစခန္းက အေၾကာင္းၾကားမူွေၾကာင့္<br>
မိခင္ျဖစ္သူ အံ့ျသတုန္လႈပ္စြာျဖင့္ အခ်ဳပ္က်ေနတဲ့သားကုိ<br>
သြားေတြ႔တာေပါ့။<br>
<br>
အခ်ဳပ္ထဲက သားက &quot;အေမ&quot; အေမ့ကုိသား <br>
အေရးႀကီးေျပာစရာ ႐ွိတယ္ အနားတုိးပါအုံးလုိ႔ ေျပာေတာ့<br>
မိခင္ျဖစ္သူက အနားကုိ တုိးသြားတာေပါ့<br>
မိခင္လည္း အနားေရာက္လာေရာ မိခင္ရဲ႕ နားရြက္တစ္ဖက္ကုိ<br>
သားျဖစ္သူက ကုိက္ျဖတ္လုိက္တယ္<br>
အဲ့ဒီမွာ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ပီး အေမျဖစ္သူက ဝမ္းနည္းေျကကြဲနာက်င္စြာျဖင္႔ သူ႔နားကုိဘာလုိ႔ကုိက္ျဖတ္တာလဲေမးေတာ့.....<br>
<br>
သားျဖစ္သူက ငုိေႂကြးေနာင္တရစြာျဖင့္<br>
&quot;ေမေမ.....သားငယ္ငယ္တုန္းက ေကာက္ရတာပါလုိ႔<br>
လိမ္ညာပီး အေမ့ကုိ ပစၥည္းေတြ ျပတုန္းက <br>
အေမ ဘာလုိ႔ သားကုိ မေမးျမန္းဘဲ ေက်နပ္ေနတဲ့<br>
အမူအရာျပခဲ့တာလဲ.......?<br>
ကြၽန္ေတာ့္ကုိ နားလည္ေအာင္မဆုံးမဘဲ<br>
သူခုိးျဖစ္လာေအာင္ေျမႇာက္ပင့္ေပးခဲ့လု<br>
ကုိက္ျဖတ္လုိက္တာလုိ႔ ျပန္ေျပာပါတယ္။<br>
<br>
[ပုံျပင္ေလးရဲ႕ လုိအပ္ခ်က္႐ွိရင္ နားလည္ေပးပါလုိ႔ ေတာင္းပန္ပါရေစ] <br>
&nbsp;<br>
သာဓကေလးကုိၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ မိဘဆုိတာ သားသမီးေတြကုိ<br>
ပညာသားပါပါမခ်စ္တတ္ ၊ မဆုံးမတတ္​ရင္​<br>
သားသမီးမေကာင္းရင္ ကုိယ့္ေခါင္းႏွင့္ ႏွလုံးသားကုိ<br>
ဓါးျဖင့္မႊန္းသလုိ ခံစားရတတ္ပါတယ္<br>
ငုံထားမတတ္ခ်စ္ရင္ ရင္အနာခံပီး ဆုံးမတတ္မွ<br>
နစ္ရာမေရာက္ဘဲ ခ်စ္ရာေရာက္ပါလိမ့္မယ္။